Organy wybudowane w XIX wieku przez nieznanego mistrza, w 1943 roku przywiezione z bliżej nieokreślonej miejscowości w Wielkopolsce, o czym informują ustne relacje parafian uczestniczących w odbiorze organów z pociągu w Milanowie. Instrument nieczynny, miech zdemontowany i wyniesiony poza kościół.
Instrument usytuowany na chórze muzycznym (obecnie niecentralnie, przy północnej ścianie kościoła).
Szafa organowa wolnostojąca. Prospekt architektoniczny, jednoczęściowy, symetryczny, pięcioosiowy, trójwieżyczkowy, osadzony na cokole płycinowym, podparty wysokim belkowaniem. Środkowa wieżyczka niższa, założona na planie półkola, boczne wieżyczki piszczałkowe wyższe, załozone na planie trójkoątnym z zaokrąglonym narożnikiem. Wieżyczki piszczałkowe zwieńczone belkowaniem, oddzielone polami piszczałkowymi zwieńczonymi opadającym dośrodkowo gzymsem, na którym snycerski ornament z motywami stylizowanej wici roślinnej i przestyliozowanego rocailla. Po bokach prospektu małe snycerskie uszaki w kształcie spływów wolutowych. Wykroje piszczałkowe wieżyczek zamknięte od góry pełnymi kotarkami.
Styl neobarokowy. Piszczałki prospektowe cynowe, pomalowane srebrolem.
Stół gry wmontowany w lewy bok szafy organowej. 7 głosów podzielonych pomiędzy jeden manuał (6) o zakresie C-c3 i pedał (1) o zakresie C-c1.
Traktura
Traktura mechaniczna
Wiatrownice
Wiatrownice klapowe.
Miech
Miech magazynowy z dwoma podawaczami klinowymi obecnie zdemontowany, niegdyś umieszczony obok szafy organowej.
Dyspozycja
| Manuał Pryncypał 4’ (prospekt) Flet 4’ Flet 8’ Bourdon 8’ Fugara 8’ Mikstura | Pedał Subbas 16’ (włączony na stałe) (brak napisów) |