Organy wybudowane w 1851 roku przez Moritza Roberta Müllera z Wrocławia dla kościoła pw. Św. Aleksandra w Warszawie. Przeniesione do Tuchowicza „po 1888, a przed 1892 r.” [WŁ], zamontowane w 1889 roku przez Kazimierza Potulskiego z Warszawy. Organy notowane w: W. Z. Łyjak, Wędrówki warszawskich organów, organy z kościoła Św. Aleksandra [w:] „Mazowsze” nr 5/1995, s.72-73.
Instrument usytuowany na chórze muzycznym naprzeciw ołtarza głównego.
Szafa organowa wolnostojąca. Prospekt architektoniczny, jednoczęściowy osadzony na wysokim cokole, trójwieżyczkowy. Wieżyczki flankowane pilastrami, na których oparte zamykające wykroje piszczałkowe łuki pełne, zwieńczone trójkątnymi daszkami z dekoracją snycerską. Analogiczne w kształcie i ornamentach, różnią się tylko wielkością – środkowa wieżyczka wyższa. Wieże rozdzielone polami piszczałkowymi również zamkniętymi łukami pełnymi, zwieńczonymi belkowaniem, w którym w strefie fryzu – tonda z uskrzydlonymi główkami.
Stół gry obecnie wolnostojący, na osi prospektu, przodem do ołtarza głównego. Do 1935 roku, był wbudowany w lewy bok szafy organowej. 14 głosów podzielonych pomiędzy dwa manuały (I-6, II-4) o zakresie C-d3 i pedał (4) o zakresie C-d1.
Traktura
Traktura gry mechaniczna, registratura pneumatyczna (do 1935 r. była mechaniczna).
Wiatrownice
Wiatrownice klapowe.
Połączenia i urządzenia pomocnicze
Urządzenia pomocnicze: I/P, II/I, Spuszczanie powietrza.
Miech
Miech magazynowy z podawaczem klinowym umieszczony poza szafą organową.
Dyspozycja
| Manuał I Pryncypał 8 stóp Oktawa 4 stóp Bourdon 16 stóp Gamba 8 stóp Nazard 2 2/3 stóp Mixtura 4 chóry | Manuał II Salicet 8 stóp Portunal 8 stóp Bourdon 8 stóp Fletrowers 4 stóp | Pedał Subbas 16 stóp Pryncypał 8 stóp Salicet 8 stóp Oktawa 4 stóp |