Organy wybudowane w 1936 roku przez firmę Zygmunta Kamińskiego z Warszawy.
Na czas wojny organy były rozebrane. Instrument po gruntownych pracach konserwatorskich w 2008 roku (Paweł Ziaja).
Instrument usytuowany na chórze muzycznym naprzeciw ołtarza głównego.
Szafa organowa wolnostojąca, dwuczęściowa, złożona z dwóch bliźniaczych segmentów połączonych belkowaniem z dekoracją snycerską. Prospekt każdego z segmentów architektoniczny, symetryczny, trójosiowy, osadzony na cokole płycinowym na gzymsie z fryzem kostkowym. Pole piszczałkowe środkowej osi niższe, nieco cofnięte i węższe niż pola boczne, dwukondygnacyjne (wyższe pojedyncze, niższe biforialne), zwieńczone dwuspadowo. Boczne pola wyższe, zwieńczone blankami, ujęte pilastrami zamknięte łukiem odcinkowym ze zredukowanym snycerskim kluczem i wiązaniami u nasady łuku.
Bliźniacze segmenty połączone osadzonym na konsolkach skromnym belkowaniem z fryzem kostkowym analogicznym do wieńczącego cokoły, na którym centralnie lira flankowana spływami.
Układ piszczałek girlandowy. Piszczałki prospektowe cynkowe.
Kolorystyka: mazerunek w kolorze dębu. Styl eklektyczny.
Układ szafy organowej eliminuje architektura chóru muzycznego, w którym na osi tylnej ściany znajduje się okno.
Stół gry wolnostojący, na osi chóru, przodem do ołtarza głównego. 8 głosów podzielonych pomiędzy dwa manuały (3,3) o zakresie C-f3 i pedał (2) o zakresie C-f1.
Traktura
Traktura pneumatyczna
Wiatrownice
Wiatrownice stożkowe.
Połączenia i urządzenia pomocnicze
Urządzenia pomocnicze: Piano, Forte, Tutti, AP, Sygnał Kalik., Tremolo Gamba, Tremolo Gedekt, Tremolo Flet; Łączniki: Man. II do I, Man. I do Ped., Man. II do Ped. [brak klapki], Super Igo, Super II do I, Subo II do I.
Miech
Miech pływakowy z podawaczem klinowym umieszczony obok szafy organowej.
Dyspozycja
| Manuał I Pryncypał 8’ Gamba 8’ Oktawa 4’ | Manuał II Gedekt 8’ Salicet 8’ Flet harm. 4’ | Pedał Subbas 16’ Czello 8’ |