Organy wybudowane w 1943 roku przez Wacława Biernackiego, jako instrument 18-głosowy, dwumanuałowy. W 1944 roku dobudowano 12 głosów pozostawiając stary stół gry, wymieniony na trzymanuałowy w 1965 roku przez Włodzimierza Truszczyńskiego (wyprodukowany w zakładzie Wandy Biernackiej).
Instrument usytuowany na chórze muzycznym naprzeciw ołtarza głównego.
Szafa organowa wolnostojąca. Prospekt, osadzony na drewnianym cokole zwieńczonym gzymsem, stanowią piszczałki bez obudowy drewnianej układające się w formę trójwieżyczkową dośrodkową. Wieżyczki wysunięte półkoliście podparte konsolami na linii gzymsu cokołu. Środkowa wieżyczka niższa, skrajne wyższe, oddzielone niższymi „segmentami” piszczałkowymi. Rysunek labiów całościowo girlandowy.
Stół gry wolnostojący, na osi prospektu, przodem do ołtarza głównego. 32 głosy podzielone pomiędzy trzy manuały (I-7, II-8, III-9) o zakresie C-g3 i pedał (7) o zakresie C-f1.
Traktura
Traktura pneumatyczna
Wiatrownice
Wiatrownice stożkowe.
Połączenia i urządzenia pomocnicze
Urządzenia pomocnicze: Piano, Forte, Tutti, Połączenia: II/I, III/I, III/II, Super II/I, Super III/I, Subo II/I, Subo III/I, Super II, Super III/II, Subo III/I, Super III, I/P, II/P, III/P, 2 Wolne Kombinacje, Crescendo, Pleno, Automat Pedałowy, Szafa ekspresyjna II, Tremolo II, Tremolo III.
Miech
3 miechy pływakowe.
Dyspozycja
Manuał I Pryncypał 8’ Kwintaten 8’ Rurflet 8’ Oktawa 4’ Gemshorn 4’ Kwinta 2 2/3’ Mikstura 5 ch Trompet 8’ | Manuał II Burdon 16’ Róg nocny 8’ Salicet 8’ Flet 4’ Oktawa 2’ Sifflet 1’ Sesquialtera 2 ch Obój 8’ | Manuał III Flet kryty 8’ Koncert flet 8’ Aeolina 8’ Vox coelestis 8’ Róg nocny 4’ Nasard 2 2/3’ Rurflet 2’ Cymbel 3 ch. Krumhorn 8’ | Pedał Wiolon 16’ Subbas 16’ Kwintbas 10 2/3’ Cello 8’ Fletbas 8’ Flet 4’ Kornet 4 ch. |