Organy wybudowane w 1895 roku przez Jana Szymańskiego z Warszawy. W 2006 roku gruntownie odrestaurowane (Michał Klepacki, Dorota Moryto-Naumiuk) i przeniesione do nowego kościoła w Gończycach.
Instrument usytuowany na chórze muzycznym naprzeciw ołtarza głównego.
Szafa organowa wolnostojąca. Prospekt architektoniczny, jednoczęściowy, pięcioosiowy, o trzech wysuniętych prosto wieżyczkach przedzielonych niższymi polami piszczałkowymi. Poszczególne segmenty ujęte dekoracyjnym listwowaniem. Środkowa wieża wyższa, boczne niższe, zwieńczone prostym belkowaniem z ornamentami snycerskimi umieszczonymi w strefie fryzu i w postaci diademu na wieżyczce środkowej (niegdyś diademy oraz dwie figurki aniołków w dynamicznych pozach zdobiły również wieże skrajne). Dekoracja snycerska w postaci kotar w wykrojach piszczałkowych, uszaków i spływów wolutowych pomiędzy wieżami o motywach akantu. Styl klasycyzujący.
Stół gry wbudowany w lewy bok szafy organowej. Pozytyw o 6 głosach i zakresie klawiatury C-c3.
Traktura
Traktura mechaniczna
Wiatrownice
Wiatrownice stożkowe.
Połączenia i urządzenia pomocnicze
Urządzenia pomocnicze: Tutti, Wypuszczacz wiatru, Tympan.
Miech
Miech magazynowy, dwuczerpakowy umieszczony wewnątrz szafy organowej.
Dyspozycja
| Pryncypał 8’ Salcjon 8’ Flet 4’ Bourdon 8’ Octava 4’ Mixtura 3 chór |