Organy wybudowane w 1908 roku przez Leopolda Hartmana w Warszawie, o czym informuje tabliczka nad klawiaturami.
Instrument usytuowany na chórze muzycznym naprzeciw ołtarza głównego.
Szafa organowa wolnostojąca. Prospekt architektoniczny, jednoczęściowy, trójosiowy, osadzony na cokole płycinowym. Pola piszczałkowe flankowane półpilastrami jońskimi, zamknięte półkoliiście, zwieńczone trójkątnymi tympanonami. Środkowe pole wyższe, szczyt wieńczącego tympanonu przerwany, w nim lira ze skrzyżowanymi szpadami. Skrajne pola niższe, tympanony zwieńczone muzykującymi aniołami. Pomiędzy głównymi polami mniejsze, wąskie i niskie pola zwieńczone spływami odśrodkowymi. Układ piszczałek w głównych polach – girlandowy. Kolorystyka: marmoryzacja łososiowo-biała i złocenia. Styl klasycystyczny.
Stół gry wolnostojący, na osi prospektu, przodem do ołtarza głównego. 7 głosów podzielonych pomiędzy jeden manuał (5) o zakresie C-f3 i pedał (2) o zakresie C-c1.
Traktura
Traktura mechaniczna
Wiatrownice
Wiatrownice stożkowe.
Połączenia i urządzenia pomocnicze
Urządzenia pomocnicze: Piano, Forte, Tutti, Połączenie P. z M., Tympan, Kalikant, Wypust wiatru.
Miech
Miech magazynowy, dwuczerpakowy.
Dyspozycja
| Manuał Aeolina 8’ Gedackt 8’ Pryncypał 4’ Viola di gamba 8’ Mikstura 2 chóry | Pedał Subbass 16’ Violoncelo 8’ |