Organy zostały przywiezione z zachodu Polski, zainstalowane w 1948 roku, 5-głosowe, autor nieznany [ADS]. W latach 1976-81 rozbudowane do 12 głosów przez Jana Marmulewicza.
Instrument usytuowany na chórze muzycznym naprzeciw ołtarza głównego.
Obudowę stanowią ściany wnęki na chórze, przysłonięte od strony nawy prospektem osadzonym na drewnianym cokole. Prospekt niearchitektoniczny, jednoczęściowy, bezstylowy, złożony z piszczałek bez obudowy podzielonych na trzy segmenty za pomocą dwóch drewnianych listew. Środkowy segment o linii odśrodkowo-wznoszącej ma układ labiów piszczałek falisty; boczne segmenty o linii odśrodkowo-opadającej mają labia piszczałek ułożone odśrodkowo-wznosząco.
Stół gry wolnostojący, na osi prospektu, przodem do ołtarza głównego. 12 głosów podzielonych pomiędzy dwa manuały (5, 5) o zakresie C-g3 i pedał (2) o zakresie C-f1.
Traktura
Traktura pneumatyczna
Wiatrownice
Wiatrownice stożkowe.
Połączenia i urządzenia pomocnicze
Urządzenia pomocnicze: Piano, Tutti, II/I, I/P, II/P, Tremolo II.
Miech
Dwa miechy pływakowe umieszczone w cokole instrumentu.
Dyspozycja
| Manuał I Pryncypał 8’ Gamba 8’ Rurflet 4’ Oktawa 2’ Mikstura 3 ch | Manuał II Skrzypcowy 8’ Kryty 8’ Oktawa 4’ Róg nocny 2’ Larygot 1 1/3’ | Pedał Subbas 16’ Oktawbas 8’ |