Organy wybudowane w 1887 roku przez Stefana Romańskiego.
Instrument usytuowany na chórze muzycznym naprzeciw ołtarza głównego.
Szafa organowa wolnostojąca. Prospekt architektoniczny, jednoczęściowy, pięcioosiowy, osadzony na cokole płycinowym, złożony z pięciu płaskich pól piszczałkowych przedzielonych ryzalitowymi półkolumienkami. Środkowe pole wyższe, zamknięte półkoliście, zwieńczone trójkątnym daszkiem. Skrajne pola niższe, analogicznie opracowane. Pola parzyste zwieńczone dośrodkowymi spływami łączącymi pola nieparzyste. Prospekt nawiązujący do abrysu trójwieżyczkowego. Dekoracja snycerska w postaci kotar w kształcie lambrekinów oraz złoconych ornamentów roślinnych wieńczących daszki nieparzystych pól piszczałkowych. Układ piszczałek w polach nieparzystych – girlandowy, w parzystych – odśrodkowy. Kolorystyka: biały i złocenia. Styl klasycyzujący.
Stół gry wbudowany w lewą ściankę szafy organowej, bokiem do ołtarza głównego. 9 głosów podzielonych pomiędzy jeden manuał (6) o zakresie C-f3 i pedał (3) o zakresie C-g.
Traktura
Traktura mechaniczna
Wiatrownice
Wiatrownice klapowe.
Połączenia i urządzenia pomocnicze
Urządzenia pomocnicze: Połączenie I/P, Wypust wiatru, Tympan.
Miech
Miech magazynowy dwuczerpakowy.
Dyspozycja
| Manuał I Pryncypał 8’ Portunal 8’ Oktawa 4’ Dubelflet 8’ Salicet 4’ Mikstura 3 chóry | Pedał Bordon 16’ Pryncypał 8’ Oktawa 4’ |