Organy wybudowane w 1848 roku przez ks. Andrzeja Krasuskiego z Żelechowa dla kościoła w Zbuczynie. Sekcja pedału dodana w 1891 roku. Przeniesione do Radomyśli w latach 1947-48.
Instrument usytuowany na chórze muzycznym naprzeciw ołtarza głównego.
Szafa organowa wolnostojąca. Prospekt architektoniczny, oparty na cokole dosuniętym do balustrady chóru muzycznego, jednoczęściowy, pięcioosiowy, o trzech wieżyczkach piszczałkowych zwieńczonych belkowaniem z dekoracją kostkową. z których skrajne wyższe, wysunięte półkoliście (na nich wazy z liśćmi palmy), a środkowa niższa, wysunięta kątowo (na niej lira i dwie skrzyżowane trąbki). Pomiędzy wieżyczkami pola piszczałkowe zwieńczone ukośnym gzymsem. Wykroje piszczałkowe wież zamknięte drewnianymi kotarami. Układ labiów w wieżach – girlandowy, w polach – dośrodkowy.
Stół gry wbudowany w prawy bok szafy organowej. 11 głosów podzielonych pomiędzy jeden manuał (9) o zakresie CFDGEABHc-c3 i pedał (2) o zakresie C-H (o niespotykanej konstrukcji klawiatury).
Traktura
Traktura mechaniczna
Wiatrownice
Wiatrownice klapowe.
Miech
Miech magazynowy z podawaczem klinowym umieszczony na zewnątrz szafy organowej.
Dyspozycja
| Manuał Pryncypał 8’ Portunał flet 8’ Flotrowers 4’ Bourdon 8’ Major flet 4’ Oktawa 4’ Kwinta 2’ (obecnie oktawa) Super oktawa 1’ (brak) Mixtura (1ch., obecnie brak) | Pedał Subbas 16’ Flet 8’ |