Organy wybudowane w 1848 roku przez ks. Andrzeja Krasuskiego z Żelechowa dla kościoła w Zbuczynie. Sekcja pedału dodana w 1891 roku. Przeniesione do Radomyśli w latach 1947-48.
Instrument usytuowany na chórze muzycznym naprzeciw ołtarza głównego.
Szafa organowa wolnostojąca. Prospekt architektoniczny, oparty na cokole dosuniętym do balustrady chóru muzycznego, jednoczęściowy, pięcioosiowy, o trzech wieżyczkach piszczałkowych zwieńczonych belkowaniem z dekoracją kostkową. z których skrajne wyższe, wysunięte półkoliście (na nich wazy z liśćmi palmy), a środkowa niższa, wysunięta kątowo (na niej lira i dwie skrzyżowane trąbki). Pomiędzy wieżyczkami pola piszczałkowe zwieńczone ukośnym gzymsem. Wykroje piszczałkowe wież zamknięte drewnianymi kotarami. Układ labiów w wieżach – girlandowy, w polach – dośrodkowy.
Stół gry wbudowany w prawy bok szafy organowej. 11 głosów podzielonych pomiędzy jeden manuał (9) o zakresie CFDGEABHc-c3 i pedał (2) o zakresie C-H (o niespotykanej konstrukcji klawiatury).
Traktura
Traktura mechaniczna
Wiatrownice
Wiatrownice klapowe.
Miech
Miech magazynowy z podawaczem klinowym umieszczony na zewnątrz szafy organowej.
Dyspozycja
Manuał Pryncypał 8’ Portunał flet 8’ Flotrowers 4’ Bourdon 8’ Major flet 4’ Oktawa 4’ Kwinta 2’ (obecnie oktawa) Super oktawa 1’ (brak) Mixtura (1ch., obecnie brak) | Pedał Subbas 16’ Flet 8’ |