Organy wybudowane około 1910 roku przez Dominika Biernackiego.
Instrument usytuowany na chórze muzycznym naprzeciw ołtarza głównego, przeniesiony ze starego kościoła.
Szafa organowa wolnostojąca. Prospekt architektoniczny, jednoczęściowy, pięcioosiowy, o dwóch skrajnych wieżach piszczałkowych wyższych i trójdzielnej niższej części środkowej. Boczne wieżyczki zamknięte łukiem pełnym, flankowane kanelowanymi pilastrami, na których gzyms zwieńczony półkolistym tympanonem. Obecnie na nim klasycystyczne wazy. W części środkowej trzy pola piszczałkowe zamknięte półkoliście i zwieńczone prostym gzymsem, z których środkowe zaakcentowane i zwieńczone trójkątnym tympanonem, na którym lira. Styl eklektyczny, klasycyzujący. Po bokach odrębne stylistycznie wtórne, starsze uszaki snycerskie, pochodzące z ołtarzów starego kościoła.
Stół gry wbudowany w lewą ścianę szafy organowej. 10 głosów podzielonych pomiędzy jeden manuał (8) o zakresie C-f3 i pedał (2) o zakresie C-c1.
Traktura
Traktura gry mechaniczna, rejestrów – pneumatyczna.
Wiatrownice
Wiatrownice stożkowe.
Połączenia i urządzenia pomocnicze
Urządzenia pomocnicze: Forte, Tutti, Połączenie Manuału z Pedałem, Tremolo.
Niegdyś funkcjonował jeszcze Tympan i Super Oktaw.
Miech
Miech pływakowy z podawaczem klinowym umieszczony na zewnątrz szafy organowej.
Dyspozycja
| Manuał Pryncypał 8’ Oktawa 4’ Oktawa 2’ (niegdyś Viola 4’) Gamba 8’ Burdon 8’ Vox (niegdyś Aeolina 8’) Flet 4’ Mixtur II (niegdyś Mikstura 2 chory) | Pedał Subbas 16’ Oktavb. 8’ |