Organy wybudowane w I połowie XIX wieku przez anonimowego mistrza.
Instrument usytuowany na chórze muzycznym naprzeciw ołtarza głównego.
Szafa organowa wolnostojąca. Cokół dosunięty do balustrady chóru muzycznego. Prospekt jednoczęściowy, architektoniczny, o trzech wykrojach piszczałkowych zwieńczonych jednym belkowaniem z ornamentem kostkowym, na którym kwiaton i wolutowo ukształtowana wstęga karbowana. Na tle gzymsu ozdobny monogram Marii. Wykroje oddzielone płaskimi listwami. Boczne osadzone na drewnianych cokolikach zamknięte snycerskimi kotarami w kształcie upiętego materiału. U podstawy środkowego wykroju wydatna snycerska złocona girlanda kwiatowa, w zamknięciu snycerskie kotary w kształcie symetrycznie upiętego materiału. Po bokach szafy organowe uszaki z motywem wstęgi karbowanej i kampanulli. Szafa polichromowana: biało – jasnobrązowa ze złoceniami ozdób snycerskich.
Stół gry wmontowany w lewą boczną ścianę szafy organowej. 9 głosów podzielonych pomiędzy jeden manuał (8) o zakresie C-c3 i pedał (2) o zakresie C-H.
Traktura
Traktura mechaniczna
Wiatrownice
Wiatrownice klapowe.
Miech
Miech magazynowy jednoczerpakowy umieszczony na zewnątrz szafy organowej.
Dyspozycja
| Manuał Flet 8’ Gamba 8’ Super oktawa 2’ (jest kwinta 1 1/3’) Kwinta 3’ (jest oktawa 2’) Miejsce na klocu na głos jednorzędowy. Brak piszczałek i wyciągu rejestrowego. Oktawa 4’ Bourdon 8’ Pryncypał 8’ | Pedał Subbas 16’ Oktawbas 8’ |