Organy wybudowane przez Warsztat Leopolda Hartmana w Warszawie w 1907 roku [ADS].
Instrument usytuowany na chórze muzycznym naprzeciw ołtarza głównego.
Szafa organowa wolnostojąca. Prospekt architektoniczny, jednoczęściowy, pięcioosiowy, osadzony na cokole płycinowym. Środkowe pole wyższe, zamknięte półkoliście, zwieńczone przerwanym półoktrągłym tympanonem, w którym lira, flankowane półkolumienkami jońskimi. Skrajne pola niższe, analogicznej budowy, zwieńczone prostym gzymsem na którym snycerskie muszle oparte na wolutach. Osie nieparzyste stanowią dwukondygnacyjne pola piszczałkowe, zwieńczone prostymi gzymsami, z których dolna kondygnacja posiada ornament snycerski, górna wydaje się nieoryginalna. Układ labiów piszczałek w nieparzystych polach – girlandowy, w parzystych – prosty. Styl eklektyczny.
Stół gry wbudowany w boczną ścianę szafy organowej, bokiem do ołtarza głównego. 7 głosów podzielonych pomiędzy jeden manuał (5) o zakresie C-f3 i pedał (2) o zakresie C-c1.
Traktura
Traktura mechaniczna
Wiatrownice
Wiatrownice stożkowe.
Połączenia i urządzenia pomocnicze
Urządzenia pomocnicze: Tutti, Tympan, Połączenie: M/P.
Miech
Miech pływakowy zasilany silnikiem elektrycznym, zainstalowany przez Mariana Nawrota podczas remontu w 1997 roku. Stary miech zachowany w pomieszczeniu przylegającym do chóru.
Dyspozycja
| Manuał I Bourdon 8’ Aeolina 8’ Viola di Gamba 8’ Pryncypał 4’ Mikstura 2’ 3 ch | Pedał Subbass 16’ Violonczela 8’ |