Organy zainstalowane w 1962 roku przez firmę Biernackiego z Krakowa, z pewnością jako instrument używany, niekompletny (brak zwieńczeń bocznych segmentów).
Instrument usytuowany na chórze muzycznym naprzeciw ołtarza głównego.
Szafa organowa wolnostojąca. Prospekt architektoniczny, jednoczęściowy, symetryczny, trójosiowy osadzony na cokole płycinowym, złożony z dwóch dominujących skrajnych pól piszczałkowych i środkowego, niższego pola z podziałem triforialnym. Boczne pola piszczałkowe wyższe, zamknięte ostrołukowo, flankowane kolumienkami; w widoku, za skrajnymi polami wystające korpusy piszczałek metalowych. Środkowe pole niższe, zwieńczone prostym gzymsem, podzielone na trzy arkadki równej szerokości zamknięte łukami ostrymi opartymi na kolumienkach.
W skrajnych polach układ labrów piszczałek girlandowy, w środkowym – prosty. Piszczałki prospektowe cynkowe. Kolorystyka: ciemne drewno lakierowane, złocenia. Styl neogotycki.
Glossa: odnosi się wrażenie, iż szafa organowa nie została zamontowana w całości, a wystające ponad prospekt korpusy piszczałek są wynikiem przebudowy instrumentu.
Stół gry wbudowany w lewą ściankę szafy organowej, bokiem do ołtarza głównego. 12 głosów podzielonych pomiędzy jeden manuał (9) o zakresie C-f3 i pedał (3) o zakresie C-d1.
Traktura
Traktura gry mechaniczna, rejestrów – pneumatyczna.
Wiatrownice
Wiatrownice stożkowe.
Połączenia i urządzenia pomocnicze
Urządzenia pomocnicze: Łącznik Manuał-Pedał, Tremolo.
Miech
Miech pływakowy z podawaczem klinowym umieszczony w pomieszczeniu obok chóru, napęd elektryczny.
Dyspozycja
| Manuał Pryncypał 8’ Viola 8’ Amabilis 8’ Flet major 8’ Oktawa 4’ Flet 4’ Mikstura 2 ch. Kwinta 2 2/3’ Blokflet 2’ | Pedał Subbas 16’ Fletbas 8’ Choralbas 4’ |