Organy wybudowane w 1852 roku przez Mateusza Mielczarskiego.
Instrument usytuowany na chórze muzycznym naprzeciw ołtarza głównego.
Szafa organowa wolnostojąca. Prospekt architektoniczny, osadzony na prostym cokole, jednoczęściowy, trójosiowy, o dwóch skrajnych wieżyczkach wysuniętych półkoliście, opartych na konsolach, zwieńczonych gierowanym gzymsem. Segment środkowy o prostej podstawie zwieńczony łukiem odśrodkowym. Labia w wieżach układają się w kształt girlandy, w środkowym polu w lustrzane odbicie względem osi opadająco. Dekorację snycerską stanowią uszaki i kotary: w nich w środkowym segmencie wpisana data „1852”.
Stół gry wmontowany w lewy bok szafy organowej. 12 głosów podzielonych pomiędzy jeden manuał (9) o zakresie C-d3 i pedał (3) o zakresie C-c.
Traktura
Traktura mechaniczna
Wiatrownice
Wiatrownice klapowe.
Połączenia i urządzenia pomocnicze
Urządzenia pomocnicze: Tremolo.
Miech
Miech pływakowy (nieoryginalny, zamontowany przez Zbigniewa Sianowskiego w latach 70-tych XX w.) z podawaczem klinowym umieszczony na zewnątrz szafy organowej.
Dyspozycja
| Manuał Pryncypał 8. stóp Portun Flet 8. stóp Dubelt Flet 8. stóp Ror Flet 4. stóp Gemshorn 4. stóp Quinta 3. stóp Viola-di-gamba [8’] Superoktawa 2. stóp Mixtura 3 Chóry | Pedał Wiolonczello 8. stóp Oktawbass 8. stóp Subbass 16. stóp. |