Środkowa część zachowanej szafy organowej pochodzi z organów 9 głosowych klapowych przerobionych na pneumatyczne i rozbudowanych do 19 głosów w latach 1964-1972 [ADS], z wykorzystaniem używanych części poniemieckich. Przebudowane w 1979 roku przez Czesława Kruszewskiego.
Instrument usytuowany na chórze muzycznym naprzeciw ołtarza głównego.
Szafa organowa wolnostojąca. Prospekt architektoniczny, jednoczęściowy, pięcioosiowy, osadzony na cokole płycinowym, rozbudowany o boczne segmenty – skrzydła podczas rozbudowy w 1799 r. Na dostawionych skrzydłach umieszczono poziomo wcześniejsze uszaki flankujące szafę. W starej części środkowe pole piszczałkowe dominujące, wyższe, zamknięte półkoliście, zwieńczone wydatnym prostym gzymsem, na którym lira. Skrajne wieże piszczałkowe wysmukłe, wysunięte ryzalitowo na planie półkola, zamknięte snycerskimi kotarami skomponowanymi na kształt upiętej materii, zwieńczone prostym belkowaniem, na którym wazy. Pomiędzy nieparzystymi osiami niewielkie pola piszczałkowe, wyraźnie niższe, zwieńczone snycerskimi spływami.
Stół gry wolnostojący, na osi prospektu, przodem do ołtarza głównego. 19 głosów podzielonych pomiędzy dwa manuały (7, 8) o zakresie C-a3 i pedał (4) o zakresie C-d1.
Traktura
Traktura pneumatyczna
Wiatrownice
Wiatrownice stożkowe.
Połączenia i urządzenia pomocnicze
Urządzenia pomocnicze: Piano, Forte, Tutti, Crescendo (pedał), WK, AP, II/I, I/P, II/P.
Miech
Miech magazynowy z podwójnym podawaczem klinowym.
Dyspozycja
| Manuał I Pryncypał 8’ Wiola di gamba 8’ Kwintadena 8’ Flet 4’ Nasard 2 2/3’ Oktawa 2’ Mikstura 3 ch | Manuał II Flet 8’ Aeolina 8’ Vox celestis 8’ Pryncypał 4’ Rurflet 4’ Róg nocny 2’ Tercflet 1 1/3’ Picolo 1’ | Pedał Subbas 16’ Oktawbas 8’ Chorałbas 4’ Pryncypał 2’ |